Mayıs ayında yaptırdığım test de tip 31 çıkmıştı. Kolposkopi biyopsi yapıldı cin2 cin3 çıktı. Gittiğim jinekolog bayramdan sonra ameliyat edeceğini söyledi. Nasıl bekleyeyim bayram sonrasını ben bu düşüncelerle.. Stres seviyem gittikçe arttı. Uykularım kaçıyor bölük börçük uykular saçma sapan kabuslar. Gerçekten bitsin artık bu süreç istiyorum. Ama benim peşimi kolay bırakmayacak gibi.. Eski hayatımı çok özlüyorum. Eski kendimi.. Çok uzak geliyor gerçekten
Ben de burada forumdan okuduklarımdan ve darladıklarımdan
yola çıkarak bi onkolog bulmaya karar verdim. Bu yazı onkolog görüşmesinden çıktıktan sonra yazılmakta. Araştırma hastanesindeki onkologa gittim sıra beklerken bekleyenlerin konuşmaları içerime taşlar oturttu doktorun odasına girdiğimde zaten ağlıyordum çoktan. Küçücük bi kız çocuğu olmuştum oracıkta.. O koridoru zihnimden nasıl sileceğim bilmiyorum. Silmek istediğim bir sürü şey var zira..
İşler biraz yavaş ilerliyor devlette. Ameliyat tarihi verdi bana doktor fakat ağustosa..bu beklemeler sürümcemeler bana işkence.. Olsun bitsin bi an önce diye düşünürken sürekli ertelenen tarihler.. Tamam, eyvallah!
Çok üzgünüm çok öfkeliyim çok kırgınım kalbim canım ruhum acıyor. Hayalkırıklığım.. Herkes gibi herkes kadar..
Bu süreçte her saçma soruma bıkmadan usanmadan biteviye cevap veren sevgili Arya sana çok kalp.. Bu forum gerçekten iyi ki var iyi ki kurmuşsun. Hiç farkında olmadan bile birilerinin ışığı oluyorsunuz..
Negatif olsam bile bu psikolojiden nasıl kurtulacağım hiç bilmiyorum. Neyse önce bi negatif olayım.. Ohoo ben en iyisi önce bi ameliyat olayım.. Daha çooook yolum var.
Sigarayı bıraktım ama. Acının 8.günü