Biliyorum hepimiz cok yorulduk cok cagresiz hissettik, cagresizlik cok usuturmus bunu bu hastalikla ogrendim allah daha beterinden korusun tabikide ne acılar var ama bazen insan dusunuyor ben kotu birimiyim o yuzden mi bunlari yasadim diyor en azindan ben diyorum hep.Sanki sonsuza kadar bu kısır dongunun icinde hapsolmus gibiyim stresten agiz dil uyusmasi geçirdim.İnsan bazen istiyor ki biri sarilsin gececek hepsi desin biraz olsun nefes alip dinlenmek istiyor.Herseyden ote sizi bu surecte yanliz birakmayan dostlarinizi, soyleyebildiyseniz eger ailenizi hic unutmayin olur mu? Biz karanliga gomulduk sandik oysa sadece ekildik.