Eski bir başlık olsa da ben de düşüncelerimi paylaşmak istedim.
Ben de üniversite yıllarımda HPV ile tanıştım. Yani bakıldığında HPV ile yaklaşık 7-8 yıllık bir geçmişim var. Anüs bölgemde bazı oluşumlar çıktığını gördüm, normal şartlarda özellikle koltukaltı bölgemde et benleri olduğundan bu yapıları da onlara benzetip çok önemsemedim. Bu esnada birkaç kişiyle de cinsel birlikteliğim olmuştu. Onlara da bulaştırdığımı düşünmek beni kahrediyor. Onlarla da iletişimim koptuğu için hiçbir zaman bilemeyeceğim ne olduğunu... Eğer bu yazımı okuyanlar olursa lütfen "7-8 yıl" ifadesi sizleri korkutmasın, bu tamamen benim hatam. Her defasında yorulup tedavimi yarım bıraktım. Zaten anal bir ilişki yaşamadığım için de kendimce içimi rahatlattım sanırım (siğillerimle mesuttum herhalde). Ancak kaliteli bir yaşam süremediğimin farkına vardım. En basitinden arkadaşlarımla tatile gittiğimde havuza girmemek için bahaneler uyduruyorum, evde belli başlı bölgelere oturuyorum, sadece benim kullandığım ve başkalarının kullanmasına izin vermediğim bir tuvalet var evde ve bunun gibi daha niceleri. Yani tedavime devam etmek varken hayatı kendime zindan ettim, dolaylı yoldan da olsa bana bu konuda yegane destek olan kardeşlerime de zindan ettim.
Ancak suçluluk duygum tekrardan nüksettiği için tekrardan tedaviye devam etme kararı aldım. Çünkü eski yaşantıma geri dönmeyi çok istiyorum. Kesik kesik uyku uyumaktan, sabahın 6'sında uyanmaktan ve uyanmamla birlikte kalbimin sızlamasından yoruldum.
Tekrardan neler yaptım. Öncelikle devlet hastanesine gittim. Kriyo uyguladılar. Ancak bununla yetinmeyip kalktım yaşadığım şehirden Ankara'ya gittim. Doç. Dr. Aydın Köşüş'e muayene oldum. Aklıma takılan tüm sorularımı yanıtladı. Anüsümden smear testi verdim, ağzımda olma ihtimali canımı çok sıktığı için ağzımdan HPV testi verdim. Siğillerime kriyo uyguladı. Her ihtimale karşı senede bir kez anüsümden smear testi vermemi önerdi. 2 hafta sonrasına (27 Mayıs'a) randevu verdi tekrar kriyo için. Bu sefer aşının ilk dozunu da olacağım. Bununla birlikte smear testi ve ağız sürüntüsü testleri temiz çıktı. Yine de yıllardır boğazımda yutkunurken can sıkıcı bir yumru hissi var. Bunun için de Prof. Dr. Haldun Oğuz'a randevu aldım.
Bununla birlikte 4 kutu AHCC siparişi verdim. Kendime iyi bakmam gereken bu zamanda ne yazık ki yaşadığım psikolojiden ötürü hiçbir şey yapamıyorum. Yemek bile zor yiyorum, sabah kahvaltısı ile günü geçiriyorum. Kahvaltım da sırf açlıktan ölmeyeyim diye ağzıma attığım birkaç şey. Kafam o kadar dolu ki hiçbir şeye odaklanamıyorum. HPV cinsel yolla bulaştığı için genelde çevredekilerle paylaşması çok zor oluyor. Kimseyle paylaşılamadığı için de bunun psikolojisini yaşamak daha da eziyet verici. Birkaç yıl önce yaşadığım ilk depresyonda defalarca intihar etmeyi düşündüğüm için bu seferkinde çevremde eşcinsel olduğumu bilen daha fazla aile bireyine ve arkadaşıma rahatsızlığımdan bahsettim. Çünkü yaşadığım buhranın kariyerim ve ailemle ilgili olduğunu düşünerek farklı konularda bana destek olmaya çalışıyorlardı. En azından şimdi doğru konuda destek olmuş olacaklar. En azından ben de çevremde küçük çaplı da olsa bir HPV bilinçlendirmesi yapmış oldum. Hatta aşı olmayı düşünen iki arkadaşım var.
Hayatlarımızda çok sıradan olan / olması gereken, çok insanî olan, bedensel tatminden öte iki insanı birbirine ait kılan yani ihtiyaç da hiddedilen cinselliği yaşadığımız için kendimize kızıyoruz. Bunu yapmamalıyız ben eşim dediğim insandan bunu aldım 10 sene sonra. Bir başkası daha önce hayatına kimseyi almadan evleniyor ve ilk eşinden bunu alıyor. Bu konuda biraz kendimizi rahatlatmaliyiz. Suclulugu üzerimizden atmalıyız. Allah hepimize şifa versin
Selam @TuruncuRobin, ben bu yazında sana daha çok psikolojik anlamda yanında olmayı istiyorum. Bu hastalık gerçekten stresi kaldıramıyor bence ilk etken sakinliği koruyabilmek. Karşında sürekli üzerine gelip bir şeyleri ima edebilen bir insanla senin psikolojin çok sağlam kalmayacaktır. Doğru insan her şeyde yanında olur, yardımcı olur. İnan bana sen bu hastalığı atlatacaksın ve karşına öyle güzel biri çıkacak ki doğru zamanda, belki hastalığı onunla birlikte, desteğiyle birlikte yeneceksin. Gönlümüze göre olur umarım her şey. Sakın sıkma canını yol ver gitsin<3