Size kendi sürecimden bahsetmek istiyorum şu an çok çaresiz hissediyorum.

Yaklaşık 2 sene önce ilk siğillerimi gördüm. Birkaç ay umursamadıktan sonra küçük küçük bir sürü siğil olmuştu. Hemen bir hastaneye gittim ve doktor kriyo uyguladı. Yaşımın genç ve siğillerimin çok küçük zararsız gibi durması nedeniyle özgüvenim biraz yüksekti bir daha çıkmayacağını düşünüyordum. 2 ay sonra gittiğimde ufak birkaç siğil daha yakıldı. Bir günde geçecek bir şey olmadığını elbet arada süreç içerisinde birkaç siğil çıkabileceğinin farkındaydım o yüzden üzüldüm ama hala atlatabileceğime dair inancım tamdı. Dediğim gibi bu özgüvenle AHCC kullanmama da gerek olmadığını düşünmüştüm çünkü her ne kadar bu forumda çok kişi fayda gördüğünü yazsa da kaş yaparken göz çıkarmak istemedim bir türlü güvenemedim

Ardından hayat işleri derken 5-6 ay boyunca kıllarımı kesmedim ve hiç kontrol etmedim çünkü bununla uğraşmak ve kendime/başkalarına bulaştırabilecek olmak benim için çok büyük bir problem olmuştu. Kestiğim zamansa hemen doktora gittim ve yeni siğil göremediğini söyledi. Çok sevinmiştim çünkü eğer 6 ay boyunca yeni siğil çıkmadıysa büyük ihtimal virüsün atlatıldığına dair bir inanç vardı. Bir daha da çıkmaz diye düşünüyordum ama ne olur ne olmaz hala jilet kullanmamıştım. Makasla kesmek çok kaygılı ve zor bir iş olduğu için zaten atlattım kıllar bir daha uzasın diye düşünerek bu sefer 7-8 ay boyunca hiç kesmedim. Artık bu ölüm kalım meselesi gibi olmuştu eğer hiç çıkmadıysa yaklaşık 1 sene boyunca hiç siğil oluşmadığından kendimi kesin olarak atlatmış görecektim ve eskisi gibi hayata dönecektim, artık bir dahakine kıllarımı jiletle kesecektim.

Sonuç olarak kestiğimde daha önce çıkmayan bir bölgede(sünnet derisinde) iki tane kürdan ucu kadar siyah yapı gördüm, siğil olarak düşünüyorum çünkü öncekilerine çok benziyor. Beni üzen şey bunu süreç içerisinde halletmemiş olmam bu kadar zaman sonra tekrar bir tedavi-makasla kılları kesme-uçuk fiyatlar ödeme-bulaştırma korkusu problemlerini yaşayacağım. İnsan ilk seferinde kendine bir zaman tanıyor ne kadar kaygılansa da geçeceğine inanıyor ama şimdi ben belki 1-2 sene daha bu süreci nasıl kaldıracağım? Tam artık hpvnin korkutucu bir şey olmadığını gelip geçtiğini artık kimseye bulaştırmayacağımı düşünüp kendimi salarken tekrardan bu kaygılı düşüncelerle yalnız başıma nasıl savaşacağım? Yeniden doktora gideceğim ve belki başka bölgelere de siğil sıçramış olacak(her tarafı net göremiyorum ve kontrol etmek çok kaygılandırıyor). Lütfen biraz moral verin.