Arkadaslar bugün buraya farkli bi sebeple girdim.
Özür dilemek için
Burada hastalikla mücadele ederken cok guzel arkadaşlıklar kurduk içlerinden bir tanesi ile cok iyi arkadaş dost hatta ötesine sevgili olduk bu site benim icin cok değerli.
Bütün imkansizliklara rağmen birlikteydik cok mutluyum tanıdığım için. Tüm ağrı acilarimda ve doktor kontrollerimde yanimdaydi. Asla vazgecmedi bende geçmedim birlikte başaracağımiza inanıyorduk. Yolun yarısında ben yalniz kaldim mücadeleye kaldigimiz yerden devam edicem ama demek istedigim sey elinizdekilerin kıymetini bilin cok sevdiğinizi her firsatta soyleyin ve yanlis anlamayin üzmeyin. Karsinizdakinin üzülüyorum dedigine kulak verin hpv de olsanız kanserde olsaniz hep kendinizi önemsemeyin. Kendimizi cok sevicez tabiki ama bize bu hastaligi bulastirandan nefret ederken hayattan kopmayacagiz. Ben, bana bulastirandan nefret edip icimi sogutmaya çalışırken yeni kazandığım kişinin farkina varip onun degerini anlayamadim daha dogrusu ona gosteremedigimi farkettim yoksa cok sevdim.* Siz bunlari yapmayın ölmedikce ölmüşsünüz gibi davranmayın.
Simdi tek düşündüğüm sey garanti sevdigi birseyi ogrenip kesfettigimde paylasmak ,tattirmak,tecrübe ettirmek artık imkansiz..
Burda bunu gorurse ona su siiri armağan etmek istiyorum cunku kendisine ulasamiyorum artik.. Yeryüzünde hemen şurda
kaybettim seni.
Telaşla, korkuda kaybettim.
Hüzünde, coşkuda kaybettim.
'Mutluluktan ölebilirim' dedin, kaybettim.Kaybolan ne varsa onlarda, onlarla
geçen günlerden birinde, geçmişte
kaybettim işte, zaman sustu.
Zifiri karanlık bir mağarada
ürkek bir yosun ışıdı, kayboldu.