Konu: Duygusal boşluk

Selam,

Kendimi güçlü sanıyordum da,düşündüm de ben bir duygusuz makine olamam ki,benim de bir pes etme noktam olacak..

E bi diğer yandan yine düşünüyorum,çabalıyorum negatif olmak için de ne için,kimin için.. benim emek verdiğim ve kazanacağım o zafere benim gibi merhamet edip,beni sarıp kollayacak bir adam olacak mı.. ( yakın zamanda gördüm ki olmuyor )
Bakıyorum,adam- kadın hpvli.. ama kendini bu yola feda etmemiş,devam ediyor hayatına hatta öyle bir rahat ki siğillerim çıkmasın benim huzurum yerinde diyeni bile var..

Peki,bu zor geliyor. Kimse istemiyor kusursuzluk.. e gönül,duygusal boşluk ben bunları tek başıma nasıl kandıracağım... ? Ya da pes edeceğim herşeyden,ne negatif olma kaygım olacak ne de yalnızlık kaygım.. eskisi gibi.


Çok sıkıştım ey forum,çok düştüm boşluğa..


Bir yanlışın eşiğindeyim,tutup saranım yok.

Kimin için? Kendiniz için. Kimsenin sizi sarıp sarmalamasını çektiğiniz bu yolda yaşadıklarınızı anlamasını, sizi takdir etmesini beklemeyin. Üzgünüm ama bu böyle. Sadece biz kendimiz varız, hayat yolunda karşımıza bize gerçekten destek olacak yarı yolda bırakmayacak bedeninizi değil kalbinizi saracak birini bulursanız ne ala. Geleceğe karamsar olarak bakmaktan da bir fayda yok en iyisi elinden geleni yapıp akışa bırakmak.