Yorgun ve üzüntülüyüm

Bir buçuk yıldır siğillerim mevcut erkek bir birey olarak son 7 8 aydir farkina vardim bu durumun çabaliyorum şuan sevgilim var cinsel birlikteligimiz yok ve bu psikolojiyle her gün forum sayfalarinda saatlerini harcayan arama çubuğunda sürekli hpv aratan biri olarak girdigim cogu sınavlarda büte kalmis üniversite ögrencisiyim ve bütlerinde yarisindan kaldım🤷🏻*♂️ yarın ailemin yanına gidicem sevinemiyorum sevgilime söyleyemiyorum garibimde benimle evlilik hayali kuruyor bende çok istiyorum ama geçmiyor vücudumdaki hpv ölsem kurtulucam kafasındayım napıcam hiç bilmiyorum benle benzer durumda olan arkadaslar var mi belki telkinleriniz biraz olsun yardımcı olur bana Teşekkür ederim simdiden.

Endişelenmen gayet normal ama bu hayatının sonuna kadar devam edeceği anlamına gelmiyor eğer sevgilinle aktif bir cinsel hayatın varsa kesinlikle söylemelisin çünkü bunu bilmeye hakkı var ama yoksa da bagisikligini guclendirip negatif olmayı bekleyebilirsin eğer paylaşmak senin için zorsa ve ilişkinizi olumsuz etkileyeceğini düşünüyorsan. Bunun disinda okudugun universite psikolojik destek sunuyorsa bundan faydalanabilirsin. Ben de surecten daha az zarar gormek adina terapiye basladim. Sihirli degnegi yok kimsenin tabi ama sadece konusmak bile iyi geliyor insana . Bi de sen kucuksundir simdi yani , cok sanslisin virusu atma sansin cok daha yuksek bir cok insana gore. Kendini mesgul tutmak da ise yarayabilir. Yalniz gecirdigin sureleri azaltabilirsin.

Ve evet nerdeyse hepimiz benzer surecler ben yasadik yasiyoruz. Travmatik olabilecek bir sey cunku tehsis ve sonrasi. Kabullenip okey ne yapabilirim bununla ilgili kismina gecmek onemli . Ben de felaket durumdaydim bu arada bi 3 hafta once faln . Kiz arkadasin asisini olursa hic bir problem olmaz btw. Byee

Teşekkür ederim mesajlarınız için inşallahda atlatırız bunu eski günlerime bakip çok özlüyorum bu öyle birseymis ki kendimi vebalı gibi hissediyorum her an birine bulastirabilecek gibi görüorum umarım geçer gider bir gün hayatimizdan🤦*♂️