Olduğu kadar olmadığı kader

Merhabalar,nasılsınız?

Yine bi depreme panik atağı bağlamış durumdayım,allah ne veriyosa hayırlısını verir. Beterinden korusun canımızı..

Onun dışında da ben de durumlar iç güveysinden hallice..

Kendimi şu geçtiğimiz yıl ve öncesindeki yılın çeyreğinden sonrasında büyük bir döneme göğüs germeye çalışmış hala da güçlü olmak için çırpınır görüyorum.

Önce ölüm korkusu yaşamaya başlamıştım,bi dönem antidepresanla panik atağımı sakinleştirmeye gayret ettim,sonra dedim ki bu böyle olmaz senin bunu kabul etmen gerek ve bastırma çabalarına girmiştim.. sonra bi dönem yine rahatladım derken ara ara beni yoklamaları devam etti.. sonra hemen üstüne geçtiğimiz yaz Hpv olduğumu da öğrenerek biraz daha zor bir dönemi daha sırtıma aldım.. ve dedim ki kendime belki de tüm bu olanların bir nedeni vardır hayatta hiç bir şey tesadüf değildir,belki de Allah’a daha yakın olmam için bunlar birer sınavdır.. hayra yordum.. şükrettim..

Ve bir takım dersler çıkardım,bunlar önceki hayatıma istinaden düşüncemi ve yaşayış biçmimi kendim için daha hayırlı bir hale getirmek için...

Ve dedim ki,sevdin ama sevilmedin. Ama sevmedin sevildiğin oldu.. bana iyi gelen her anı yaşar içinde bulunurum dedim bunlarında demek bir antitezi varmış. Bi çok şeyi yaşadım bi çok duyguyu tattım,gezdim eğlendim,içtim..

Sonra ne oldu kendim için bir şeyler yapmaya başladım,hpv son sınavım buna vesile oldu. Alkolüymüş,gezmesi tozmasıymış.. şimdi diyorum neye ihtiyacım var düzene ve hayatımda sahip olmak istediğim bir geleceğe,veya sahip olup onun için varolmak istediğim bir evlada,aileye..


Bir arkadaşım,benden 10 yıl önce tecrübeli dedi ki geçenlerde “ gezdim,tozdum.. içtim,nerelere gittim,ne paralar harcadım ne arkadaşlar dinledim. Nelere kimlere kulak verdim.. ne birlikteliklerim oldu oldu,hatta evli bir kadınla bile birlikte oldum şimdi bakınca kendimden utandığım şeylerin hepsini yaşadım. Bir kere evlendim olmadı boşandım. Sonra aman derken bir anda Burcuyla tanıştım ve bir aile oldum.. burcunun kendisini bana katmak istedi,emek verdi. Ve bakıyorum şimdi diyorum ki evladım var,hatunum var ulan anlamı da buymuş hayatın .. yani sana da bir aile lazım...



Doğru diyorsun dedim...


Bu verdiğim emek buna ulaşmak için değil mi zaten?

Ben şimdi baksan aylardır değil bir adamla yakınlaşmak,bir muhabbete dahi girmedim.. kaçtım. Çünkü muhabbetin varacağı yeri kestirdim.. ben istemedim ki sevişmeyi? İstedim,ama nasıl varabilirdim gaye’ye? Varamam.. tüm emeğim bundandı.. kendime dedim ki olcak bir gün,şaşmadığın sürece hayırlısına ulaşacaksın.


Geçtiğimiz 2 aylık bir süreçte neredeyse bir adamla tanıştım ve bu iki ay boyuncada bu adamı hiç görmedim aramızdaki km uzaklığından dolayı.. ve üstelik ilk defa kendi yaşımda bir adam,akıllı çalışkan. Sempatik ve kalp ısıtan.. neler oluyor dedim,şimdi bu gelse acaba hayırlısı dediğim şey bu olacak diye düşünmeden edemedim.. bu süre zarfında günün 24 saatinde sürekli iletişim kurup,bi çok duyguyu paylaşabilme fırsatım oldu,her ne kadar yüzyüze olmasa da hiçbiri.. ve bu adam geldi,fakat baktım ki hiç bir şey benim bu adama gösterdiğim ilginin kararlılığında değil.. bir dengesizlik var.. diyeceksiniz ki,biraz zaman tanısaydın,bu öyle hemen belli olmaz ne olacağı.. ama diyorum ki insan rengini belli etmez mi?

Ben sana emek vermek istiyorum,hayatını,düzensizliğini,sağlığını dengelemek istiyorum. Senin için bir şeyler yapmak istiyorum... ama sen orada değilsin?

Benim verdiğim bu ilgi ona büyük gelmeye başladı,bunu gereksiz gördüğünü söyledi.. dedim ki ben galiba bir yanlış yaptım kendimi bir an da onun hayatının bir parçası yapıp ona emek vermek istedim. Ama niye.. ben kimim ki bunu hiç sormadım. Ki zaten bu adam tüm bu düşüncelerimin hiç birine demedi ki bi dk dur,düşündüklerine eşit şeyler hissediyorum seninle büyümek istiyorum biz bu çıkardığın yanlış anlamı düzeltelim benim de rengim bu sonra yolumuza bakarız.. adeta şuan üzüldüğüm ne varsa hepsini doğruladı..

Yani ben de yine üzülür oldum.. insanız,bilmeden sevebiliriz.. ve ben kadın olarak emektar bi kadın olduğumu düşünüyorum. İlişkilerimde,ailem de,çevreme.. belki bi gün hayal ettiğim dinginliğe ulaşırım diye.. demek ki o hayırlı kişi, hayrın hediyesi değilmiş...


Neyse böyle işte..