Herkese merhaba, umarım bu hastalığı bir an önce tamamen atlatırsınız.Çok kötü bir durumdayım, 1.5 aydır hpv bir erkek hastayım.3 aydır ise bir sevgilim var.İlişkimizin başlarında hpv olduğumu öğrendim ve onunla paylaştım hemen. Ne olduğu konusunda bir fikri yoktu.Sizden öğrendiklerimi ve araştırdıklarımı ona anlattım.Uzun bir zaman çöküntü yaşadım, uzun dediğim de sizin atlattıklarınızın yanında kısacık bir süre gerçi.Ve bir çok doktorla görüştüm, bazıları Türkiyeden bazıları da yurtdışından.İstanbulda yaşamadığım için genotiplendirme yapmadılar bana sadece kriyoterapi yaptılar, yeniden çıkacaklarını biliyordum zaten ve çıktılarda.Biz bırakın cinselliği, ağzımda hpv olabilir diye öpüşmedik bile, daha doğrusu o birşey olmayacağını söylesede ben korktum ve ilk defa aşık olan ben, aşık olduğum kadını öpemedim.Sonra istanbuldaki çoğu doktor ve bilinen bazı lablar, hpv pozitif tanısı alırsam ve tedavi görürsem, tedavi bittikten sonra verilen 2 test (6 ay arayla) bazıları da 1 test yeter diyor negatif olduğun kesindir diyor. Bunu duyunca çok sevindim ve hemen propolis, ahcc ve vitamin takviyelerine başladım. Çünkü aşık olduğum kadına, ki en yakın 3-4 yıla evleniriz 😂 tamamen atacağımı ve bir sıkıntı olmayacağını düşünmekteydim. Sigarayı da bıraktım ve ona gardasil 4 ü önerdim,bu ay başlayacak.Buraya kadar herşey çok güzel biliyorum, sorun şu ki bazı görüştüğüm doktorlar ( yakın zamandaki) korkulacak birşey olmadığını, her kadının her yıl test yaptırması gerektiğini ve aşısını olduğu için herhangi bir sıkıntı olmayacağını söylese de bunun tamamen atılıp atılmadığı hakkında kesin birşey söyleyemediklerini (bazıları tamamen ölene kadar benimle yaşayacağını fakat siğil çıkartmamaya başladığımda bulaştırıcılığın çok minimal seviyelere ineceğini söyledi). Burdaki onca güzel şeyi okuduktan sonra bunları duymak beni tekrardan bilinmezliklerin içine itti.Biz inanın öpüşmeden de cinsel birliktelik yaşamadan da 3-4 yıl bekleriz bunu kalben söylüyorum ve sevgilim de daha önce biriyle birşey yaşamadığı için bunun onun için bir ihtiyaç olmadığını ve gerçekten yenebiliyorsam bekleyeceğini söyledi.Uzun lafın kısası şu sevgili arkadaşlarım, bu gerçekten ilelebet benimle yaşayacak birşeyse (ki okuduklarımdan dolayı böyle olmadığı düşüncesindeyim fakat anksiyete hastasıyım kızmayın bana lütfen) ne kadar aşı olacaksa da beni bekleyecekse de ona bulaştırma riskini göz ardı etmeyip, bir süre aşkımdan ve mental sağlığımdan feragat edip ondan ayrılmayı düşünüyorum ve inanın bu istediğim en son şey. Çünkü beni bekleyecek olan ve geçeceğine inanan aşık olduğum o kişiyi evlendikten sonra alınan bir kötü smear sonucuyla hayal kırıklığına uğratmak yaşamak istediğim dünyadaki en son şey. Buraya kadar okuduysanız ve yardım etmek isterseniz gerçekten size minnettar kalırım. Saygılarımla, sizi tanımasam da inanın sizi şuana kadar bu kısacık sürede çok sevdim